تفسیری از قران
آیه 104 سوره بقره آمده است :
” یا ایهاالذین آمنوا لاتقولوا راعنا و قولو انظرنا واسمعوا وللکافرین عذاب الیم“
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده ایدجمله ” راعنا“ را نگویید بلکه از عبارت ”انظرنا“ استفاده کنید و بشنوید و برای کافران عذابی دردناک است.
نکات :
1- مومنان معمولا در زمان تلاوت آیات جدید توسط پیامبر اکرم (ص) به آن حضرت می گفتند حال ما را رعایت کنید[یا آرام آرام بگویید و فرصت بدهید ما آیات را حفظ کنیم و یا بفهمیم و....]
2- واژه ”راع “در عربی دو معنی متضاد دارد” راعنا“ هم به معنی ما را رعایت کنید بکار می رود و هم معنی ما را احمق نمایید, می دهد.
3- کفار و مشرکین و بعضا یهود و نصارا از این بیان تعبیر سوئی می کردند و می گفتند مسلمانان از پیامبرشان می خواهند که آنهارا احمق کند و از حماقت آنها استفاده کند . بیان راعنا وسیله ای برای سوء استفاده دشمنان و آزار و اذیت مومنین شده بود.
درسها:
1- به هیچ وجه نباید بهانه به دست دشمن داد.
2- فاصله کفر و ایمان به اندازه یک تار موست بعضا اتفاق می افتد انسان با گفتن یک کلمه سر از کفر در می آورد.بیان راعنا با نیت ” حال ما را رعایت کن“ گناه نیست ولی چون خدا فرمود نگویید باید اطاعت کرد و نگفت ،اگر علی رغم دستور خدا فردی به بیان آن کلمه اقدام کند به علت سرپیچی از دستور خدا مجازات می شود همانطوری که اگر نعوذ بالله شراب بخورد مواخذه می گردد. معصیت ،معصیت است چه به اندازه گفتن یک کلمه باشد و چه به اندازه گرفتن حق حیات از کسی که خداوند به او آن حق را عطا کرده است.(قتل نفس)
3- در جمع خودیها هم باید از گفتن کلمات و عباراتی که دو معنی متضاد (خوب و بد) داردو احتمال برداشت معنی دوم میرود مجاز نیست باید اجتناب کرد
4-نافرمانی حتی با اندازه گفتن یک کلمه مجازات سنگینی به دنبال دارد که باید خیلی مواظب بود .
5- با بررسی مختصر آیات قرآن چنین به نظر می رسد عذاب الیم وعده داده شده در این آیه غیر از آتش جهنم است چرا که تحمل آتش جهنم تا حدودی ممکن است . عذاب الیم این است که خداوند به آنها نگاه نمی کند و به حرف آنها گوش نمیدهد،این عذابی است که خداوند در آیات مربو ط به علمای یهود و نصارا که با دست خود چیزی می نوشتند و به خدا نسبت می دادندبه آنها وعده داده و در مورد پدران دختران زنده به گور شده عملا انجام داده است .در قضیه ”مؤودة“ حق این بود خداوند پدران را مورد خطاب قرار می داد و از آنها در مورد قتل فرزندانشان سوال می نمود ولی آنها با این عملشان به عذاب الیم گرفتار می شوند و خداوند با آنها صحبت نمی نماید برای اینکه به حدی پست هستند که لیاقت ندارند مورد خطاب خدا قرار بگیرند لذا از دختران سوال می شود که به چه گناهی کشته شده اند.واین همان مطلبی است که مولای متقیان در دعای کمیل از آن می نالد آنجا که می فرماید: گیرم که توانستم به عذاب تو صبر کنم دوری تورا چگونه تحمل نمایم . خدایا به عزت و جلالت قسم، همه اهل قرآن را از این عذاب مصون بدار.[آمین]
” یا ایهاالذین آمنوا لاتقولوا راعنا و قولو انظرنا واسمعوا وللکافرین عذاب الیم“
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده ایدجمله ” راعنا“ را نگویید بلکه از عبارت ”انظرنا“ استفاده کنید و بشنوید و برای کافران عذابی دردناک است.
نکات :
1- مومنان معمولا در زمان تلاوت آیات جدید توسط پیامبر اکرم (ص) به آن حضرت می گفتند حال ما را رعایت کنید[یا آرام آرام بگویید و فرصت بدهید ما آیات را حفظ کنیم و یا بفهمیم و....]
2- واژه ”راع “در عربی دو معنی متضاد دارد” راعنا“ هم به معنی ما را رعایت کنید بکار می رود و هم معنی ما را احمق نمایید, می دهد.
3- کفار و مشرکین و بعضا یهود و نصارا از این بیان تعبیر سوئی می کردند و می گفتند مسلمانان از پیامبرشان می خواهند که آنهارا احمق کند و از حماقت آنها استفاده کند . بیان راعنا وسیله ای برای سوء استفاده دشمنان و آزار و اذیت مومنین شده بود.
درسها:
1- به هیچ وجه نباید بهانه به دست دشمن داد.
2- فاصله کفر و ایمان به اندازه یک تار موست بعضا اتفاق می افتد انسان با گفتن یک کلمه سر از کفر در می آورد.بیان راعنا با نیت ” حال ما را رعایت کن“ گناه نیست ولی چون خدا فرمود نگویید باید اطاعت کرد و نگفت ،اگر علی رغم دستور خدا فردی به بیان آن کلمه اقدام کند به علت سرپیچی از دستور خدا مجازات می شود همانطوری که اگر نعوذ بالله شراب بخورد مواخذه می گردد. معصیت ،معصیت است چه به اندازه گفتن یک کلمه باشد و چه به اندازه گرفتن حق حیات از کسی که خداوند به او آن حق را عطا کرده است.(قتل نفس)
3- در جمع خودیها هم باید از گفتن کلمات و عباراتی که دو معنی متضاد (خوب و بد) داردو احتمال برداشت معنی دوم میرود مجاز نیست باید اجتناب کرد
4-نافرمانی حتی با اندازه گفتن یک کلمه مجازات سنگینی به دنبال دارد که باید خیلی مواظب بود .
5- با بررسی مختصر آیات قرآن چنین به نظر می رسد عذاب الیم وعده داده شده در این آیه غیر از آتش جهنم است چرا که تحمل آتش جهنم تا حدودی ممکن است . عذاب الیم این است که خداوند به آنها نگاه نمی کند و به حرف آنها گوش نمیدهد،این عذابی است که خداوند در آیات مربو ط به علمای یهود و نصارا که با دست خود چیزی می نوشتند و به خدا نسبت می دادندبه آنها وعده داده و در مورد پدران دختران زنده به گور شده عملا انجام داده است .در قضیه ”مؤودة“ حق این بود خداوند پدران را مورد خطاب قرار می داد و از آنها در مورد قتل فرزندانشان سوال می نمود ولی آنها با این عملشان به عذاب الیم گرفتار می شوند و خداوند با آنها صحبت نمی نماید برای اینکه به حدی پست هستند که لیاقت ندارند مورد خطاب خدا قرار بگیرند لذا از دختران سوال می شود که به چه گناهی کشته شده اند.واین همان مطلبی است که مولای متقیان در دعای کمیل از آن می نالد آنجا که می فرماید: گیرم که توانستم به عذاب تو صبر کنم دوری تورا چگونه تحمل نمایم . خدایا به عزت و جلالت قسم، همه اهل قرآن را از این عذاب مصون بدار.[آمین]